Elewacja drewniana to najstarszy sposób ochrony zewnętrznych ścian budynku. Na takie elewacje stosuję się drewno o wilgotności 15-18%. Najczęściej jest to drewno świerkowe lub sosnowe, rzadziej modrzewiowe czy dębowe. W ostatnich latach popularne stało się też stosowanie drewna egzotycznego, którgo właściwości są znacznie lepsze od naszego rodzimego drewna. 

 

Elewacje drewniane stosjuę się jako dekoracyjną warstwę ścian w budynkach szkieletowych, jako wierzchnią warstwę zewnętrzynych ścian w budynkach dowolnej technologi, na podbitkach, poddaszach, lukarnach, loggiach budynków murowanyych.

 

Najczęściej elewację drewnianą wykonuję się na domach drewnianych. Wykonuję się wtedy również ocieplenie takiego budynku.

Wygląda to następująco.

1. Najpierw montuję się folię paroizolacyjną, z wyjątkiem przypadków gdy występuje jeszcze dodatkowe ocieplenie od wewnątrz budynku. Wówczas folia paroizolacyjna montowana jest bezpośrednio przed płytami kartonowo gipsowymi lub inną okładziną wewnętrzną. 

2. Montuję się ruszt drewniany, pomiędzy którym umieszcza się ocieplenie z wełny mineralnej ( płyty). Najczęściej jest to 2 x 5 cm na przemian. 

3. Montuję się folię wiatroizolacyjną

4. Montuję się listwy drewniane o przekroju 2 x 4 cm, tworzące tzw. pustkę wentylacyjną.

5. Montuję się deskę elewacyjną. 

 

Na ścianach, których długości przekracza 5 m, występują tzw. łaczenie deski. Na takich łączenia montuję się listwę maskującą. Listwy takie montuję się również na narożach. Unikamy docinania deski elewacyjnej na narożach pod kątem 45 stopni i montowania ich do czoła. Ponieważ drewno jest materiałem żywym i cały czas pracuję. Po kilku latach na takich łączeniach zaczynają pojawiać sie szczeliny. 

Wykańcza się również okna, montując ozdobne listwy maskujące.